วันศุกร์ที่ 17 มิถุนายน พ.ศ. 2554

ถาม-ตอบ วัยเรียน-ร้องไปเถอะ เดี๋ยวก็ดีขึ้น

=====================================
ถาม-ตอบ วัยเรียน-ร้องไปเถอะ เดี๋ยวก็ดีขึ้น
=====================================
***********
** ถาม **
***********
เวลาส่งลูกไปโรงเรียนลูกมักจะร้องไห้ตาม ครูที่โรงเรียนบอกว่าไม่เป็นไรปล่อยเขาให้ร้องไห้อย่างนั้นสักพักเดี๋ยวก็จะดีขึ้นเอง แต่สงสัยว่านั่นคือการทำร้ายจิตใจเด็กมากเกินไปหรือเปล่า และถ้าขอร้องคุณครูให้อยู่เป็นเพื่อนลูกจนกว่าเขาจะหยุดร้องจะเป็นการดีกว่าหรือไม่
************
** ตอบ **
************
เด็กในช่วง 2-4 ปี กลัวความพลัดพรากมาก กลัวทุกสิ่งทุกอย่าง กลัวเสียงฟ้าผ่า ฟ้าร้อง กลัวของเล่น กลัวไปหมด ฉะนั้นการร้องไห้เมื่อไปโรงเรียนในตอนเช้า เป็นเหตุการณ์ปกติครับ การไปโรงเรียนถือเป็นการก้าวไปสู่โลกภายนอกที่ต่างไปจากบ้าน ไม่ว่าจะเป็นสถานที่ ของเล่น เพื่อนและครู 
เด็กจึงย่อมเกิดความกังวลในการปรับตัว และยิ่งต้องจากแม่ซึ่งเป็นผู้ใกล้ชิดที่สุด แถมต้องไปอยู่กับคนที่ไม่คุ้นเคยอีก เด็กบางคนยังตื่นเต้นอยู่ ใหม่ๆ ก็ร้องไห้นิดหน่อย แต่พอไป 2-3 สัปดาห์ยิ่งร้องไห้มากขึ้น เพราะรู้ชัดเจนแล้วว่า โรงเรียนไม่เหมือนบ้านแน่นอน แถมครูยังมีเด็กจำนวนมาก ย่อมตอบสนองและดูแลตนได้ไม่ดีเท่ากับบ้าน เด็กที่พร้อมมากๆ หมายถึงสังคมดี คุ้นเคยกับคนแปลกหน้าบ้างแล้วก็ยังร้องไห้เลยครับ จนคุณครู มักจะกล่าวกันว่าเด็กคนไหนไม่ร้องไห้สิ ผิดสังเกต ต้องจับตาดูกันหน่อย อาจจะมีปัญหาละมัง แต่เด็กทุกคนก็จะปรับตัวได้ในที่สุด ซึ่งเป็นเช่นนั้นจริงๆ ครับ พอคุณแม่คล้อยไปแล้ว สิ่งของต่างๆ ที่อยู่ตรงหน้าจะช่วยให้ดีขึ้น และถ้าร่วมทำกิจกรรมได้ เรียกได้ว่าร้องไห้แป๊บเดียว แต่ผู้ปกครองมักจะจำได้ติดตาว่าลูกร้องไห้แล้วนำไปคิดต่อทั้งวัน ปฏิบัติตามที่คุณครูบอกเถอะครับ ร่วมมือกัน เด็กจะปรับตัวได้และเลิกร้องไห้ในที่สุด ส่วนมากไม่เกิน 6 สัปดาห์ครับ

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น