บริษัทที่มีพนักงานหนึ่งร้อยคน การเสียคนไปคนหนึ่งคิดเป็นเพียง 1% เท่านั้น แต่บริษัทที่มีพนักงานเพียง 3 คน การเสียคนไปคนหนึ่ง คือการเสียถึง 33.33% ไม่ว่าบริษัทใดก็ล้วนหวังให้พนักงานอยู่กันนานๆ อัตราย้ายงานต่ำ บริษัทใหญ่อาจสามารถรับภาระที่พนักงานย้ายงานกันมากๆ ได้ แต่บริษัทเล็กนั้นมักต้องการพนักงานที่อยู่กันนานๆ ถ้าจะดูการดำเนินยุทธวิธีการค้า บริษัทจะยอมไม่ได้ที่จะขาดพนักงานคนใดคนหนึ่งไป ดังนั้น บริษัทควรวางแผนเผื่อไว้ ยามเจ้าของกิจการไม่อยู่ งานก็จะยังสามารถดำเนินการต่อไปได้ หาพนักงานที่อยู่รองลงมาลาออกก็ต้องไม่กระทบกระเทือนถึงกับทำให้บริษัทล้ม พ่อค้าย่อยควรเอาใจใส่พนักงานที่ทำงานร่วมกันมา ให้ทำงานด้วยความสบายใจ เกิดความรู้สึกว่าเป็นส่วนหนึ่งของบริษัท ไม่ละทิ้งกันไป แต่ก็เป็นเรื่องไม่ง่ายนัก
พนักงานที่ทำงานในบริษัทที่มีชื่อเสียง จะรู้สึกภาคภูมิใจเมื่อคุยกับผู้อื่น จะหาคู่ครองก็ง่าย เพราะในสายตาของคนทั่วไป บริษัทใหญ่สามารถจ่ายเงินเดือนสูงให้คนที่มีความสามารถ ในแง่ของพนักงานแล้ว สภาพการดำเนินงานของบริษัทใหญ่จะดีกว่า ระบบบุคลากรก็ค่อนข้างจะสมบูรณ์ มีความรู้สึกมั่นคง จุดดีดังกล่าวข้างต้น บริษัทเล็กๆ ไม่สามารถจะให้ได้
แต่บริษัทใหญ่ก็มีจุดด้อยของตนเอง ระบบบุคลากรในบริษัทใหญ่ค่อนข้างจะตายตัว โอกาสเลื่อนขั้นมีน้อย งานก็ซ้ำซากจำเจเหมือนงานราชการยากที่จะแสดงความสามารถให้ปรากฎหรือทุ่มเทให้ได้ ที่สำคัญกว่านั้นก็คือ ระหว่างบริษัทกับพนักงาน เจ้านายกับลูกน้อง จะขาดความเป็นกันเอง แต่กับธุรกิจเล็ก เจ้าของหรือเถ้าแก่สามารถใช้ส่วนดีของตนเองกลบส่วนด้อยซึ่งก็คือ อาศัยความสัมพันธ์ฉันมิตรและคุณธรรม การมีมิตรสัมพันธ์ ทำให้สามารถร่วมทุกข์ และช่วยเหลือซึ่งกันและกันระหว่างนายจ้างกับลูกจ้าง การมีคุณธรรม ทำให้สามารถร่วมสุขกันได้ยามร่ำรวยก็จะไม่ลืมหรือทอดทิ้งกันและกัน พนักงานก็จะรู้สึกมีจุดหมาย มีการพัฒนาความสามารถทุ่มเทกำลังกาย กำลังใจ และมีผลประโยชน์ร่วมกัน (ที่จริงบริษัทใหญ่ๆ ก็ควรทำเช่นนี้ด้วย)
เงินทองไม่ใช่สิ่งสำคัญที่สุด แต่ก็เป็นสิ่งที่ไม่ควรมองข้าม บริษัทเล็กไม่จำเป็นต้องจ่ายเงินเดือนสูงกว่าบริษัทใหญ่ แต่จำเป็นที่จะต้องให้พนักงานเข้าใจว่า ขอเพียงให้พวกเขาทำงานอย่างเต็มที่และบริษัทสามารถแบกรับภาระได้ รายได้ของพวกเขาจะสูงกว่าบริษัทใหญ่ๆ อย่างแน่นอน บริษัทที่มีชีวิตชีวาและมีผลงาน พนักงานก็จะภาคภูมิใจไปด้วย โดยเฉพาะถ้าเจ้าของกิจการกล้าปล่อยมือให้พนักงานแสดงความสามารถเต็มที่ ทำให้พวกเขามีความรู้สึกภาคภูมิใจกับความสำเร็จในผลงาน ซึ่งสิ่งเหล่านี้เป็นสิ่งที่บริษัทใหญ่ๆ ไม่สามารถให้ได้
พนักงานที่รู้สึกว่าประสบความสำเร็จในงานมากเกินไป มักจะออกไปตั้งกิจการของตนเอง เช่นเดียวกับผู้ที่ไม่รู้สึกว่ามีผลงาน คนที่ไม่พอใจกับสภาพการทำงานโอกาสที่จะออกจากงานจะยิ่งสูง สภาพเช่นนี้ควรช่วยเหลือพวกเขาจึงจะเป็นวิธีที่ดีที่สุด พนักงานที่จากไปจะซาบซึ้งในบุญคุณ พนักงานที่ยังอยู่ก็จะชื่นชมกับการกระทำเช่นนี้ด้วย
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น